Deutsch
Greek
Englische

5. Die Argonauten cover

5. Die Argonauten

(γερμανική γλώσσα)

Διεθνής τιμητική διάκριση Pier Paolo Vergerio, Πάδοβα 1989

διαθέσιμο και στα αγγλικά

 

 

 

 

 

 

 

  • Παρουσίαση
  • Λεπτομέρειες
  • Κείμενο
  • Περιεχόμενα
  • Γράψτε κριτική

Ο Ιάσονας, διάδοχος του θρόνου της Ιωλκού που τον σφετερίστηκε ο Πελίας, δέχεται, με αντάλλαγμα το θρόνο, να φέρει από τη μακρινή Κολχίδα και μέσα από άγνωστες θάλασσες το Χρυσόμαλλο Δέρας, το δέρας που φέρνει στους ανθρώπους πλούτο και ευτυχία...

 

Αργοναυτική εκστρατεία, η πρώτη στον κόσμο εκστρατεία ατρόμητων θαλασσοπόρων δοσμένη σαν ιστορία σε μια εποχή που δεν υπήρχαν ακόμα ιστορικοί. Και ευτυχώς, γιατί έτσι την ξέρουμε από ποιητές, από τραγουδιστές κι από παραμυθάδες που έκαναν πολύ καλά αυτό που πολύ καλά ήξεραν να κάνουν. Μας χάρισαν έτσι ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα αχαλίνωτης φαντασίας, που χιλιάδες χρόνια τώρα συγκινεί όσους το διαβάζουν αφού στην αρχή γοήτευε και άφηνε άφωνους όσους το άκουγαν. Δεν ξέρουμε όμως αν ήταν οι άνθρωποι εκείνης την εποχής οι πιο τυχεροί ή εμείς, που αν και στερούμαστε το άκουσμα της ιστορίας από προικισμένους αφηγητές, την έχουμε ωστόσο σαν βιβλίο στα γόνατά μας και συνάμα γινόμαστε με την σκέψη μας οι εξερευνητές ενός τόσο μακρινού και μυστηριώδους παρελθόντος.

 

Το βιβλίο αυτό τιμήθηκε από τα Διεθνή βραβεία “Pier Paolo Vergerio” του πανεπιστημίου της Padova (1989).

5. Die Argonauten

(γερμανική γλώσσα)

 

Κείμενο: Μενέλαος Στεφανίδης
Με 31 σχέδια του Γιάννη Στεφανίδη
Μετάφραση: Christina Tell
256 σελίδες, μαλακό εξώφυλλο, σχήμα τσέπης 16,5 x 11,5 εκ.

Ηλικίες: από 12 και πάνω

ISBN-10: 9604250779, ISBN-13: 9789604250776

 

Απόσπασμα από το μεταφρασμένο στα γερμανικά κείμενο του βιβλίου

 

ΤΟ ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΟ ΔΕΡΑΣ

 

Την άλλη μέρα ο Ιάσονας, έχοντας οδηγούς τους γιους του Φρίξου, τράβηξε για το παλάτι του βασιλιά της Κολχίδας. Μαζί τους ήταν κι ο Αυγείας, γιος κι αυτός του Ήλιου, που πήρε μέρος σ’ αυτή την εκστρατεία γιατί δεν είχε δει ποτέ τον αδερφό του, τον Αιήτη. Στο συμβούλιο είχαν αποφασίσει να παρουσιαστεί ο Ιάσονας στο βασιλιά και να του πει με θάρρος ότι ζητά κάτι που έχει χρέος να του το δώσει. Αλλά να προσθέσει ακόμα πως όλοι οι Αργοναύτες είναι πρόθυμοι να τον υπηρετήσουν σε ό,τι θέλει και να διακινδυνέψουν ακόμα και τη ζωή τους, φτάνει να τους έδινε σ’ αντάλλαγμα το χρυσόμαλλο δέρας. Έτσι θα του έδειχναν καθαρά πως δεν ήρθαν να το πάρουν σαν κλέφτες και σαν άρπαγες, αλλά σαν άνθρωποι που τους αξίζει να το κερδίσουν.

 

Ποιο θα ήταν όμως το τελικό αποτέλεσμα από αυτή τη συνάντηση, ήταν άγνωστο. Γιατί ήταν τρομερά παράτολμο να παρουσιαστεί κανείς μπροστά στον πανίσχυρο Αιήτη και να του πει πως έκανε ένα τόσο μακρινό ταξίδι για να του πάρει ό,τι πιο πολύτιμο υπάρχει σ’ αυτόν τον κόσμο. Μα και τι δεν ήταν παράτολμο σ’ όλη αυτή την εκστρατεία; Θα δείλιαζαν λοιπόν τώρα; Κάθε άλλο. Έτσι με θάρρος βάδισαν για την πόλη.

 

Όταν πλησίασαν στην είσοδο της Αίας τους τύλιξε μια πυκνή ομίχλη. Την είχε ρίξει η Νεφέλη για να μην τους δει κανένας την ώρα που δεν έπρεπε. Κι όπως τα παιδιά του Φρίξου γνώριζαν την κάθε πέτρα, όλη η συντροφιά έφτασε απαρατήρητη στο παλάτι ενώ η ομίχλη διαλύθηκε μόνο όταν μπήκαν στη μεγάλη αυλή.

 

Μεγαλόπρεπο πρόβαλε στα μάτια του Ιάσονα και του Αυγεία το ανάκτορο του βασιλιά της Κολχίδας. Ήταν, όπως λέγανε, έργο του Ήφαιστου, που ο μεγάλος τεχνίτης το έχτισε για το χατίρι του Ήλιου, του πατέρα του Αιήτη. Μα ξέχωρη εντύπωση έκανε μια τετράκρουνη βρύση με υπέροχα σκαλίσματα, έργο κι αυτό του ακούραστου θεού. Αλλά εκείνο που εντυπωσίαζε ακόμα περισσότερο με τη βρύση, ήταν αυτό που έτρεχε από τον κάθε κρουνό. Από τον έναν έβγαινε γάλα, από τον άλλον κρασί, από τον τρίτο αρωματικό λάδι κι από τον τέταρτο νερό που όμως, όπως εξήγησε ο Κυτίσσωρος, το χειμώνα τρέχει ζεστό και το καλοκαίρι παγωμένο σαν κρύσταλλο. Κι όλα αυτά ήταν δείγματα, όχι μόνο του πλούτου του Αιήτη, αλλά και της θαυμαστής δύναμης του χρυσόμαλλου δέρατος.

 

Πρώτη, και με μια κραυγή χαράς, αντίκρισε τη συντροφιά η Χαλκιόπη, η αδερφή της Μήδειας, που αμέσως έτρεξε κι αγκάλιασε τα παιδιά της που τα νόμιζε χαμένα. Μα να σε λίγο ανοίγει η μεγάλη πόρτα και παρουσιάζεται ο ίδιος ο Αιήτης. Μόλις είδε τους γιους της Χαλκιόπης και μάλιστα μαζί με ξένους, το πρόσωπό του σκοτείνιασε.

 

– Σας έστειλα στην Ελλάδα, πώς γυρίσατε πίσω; φώναξε θυμωμένος.

 

– Ήρθαμε πίσω γιατί το πλοίο μας ναυάγησε, είπε ο Κυτίσσωρος. Μας έσωσαν όμως αυτοί οι τολμηροί άνθρωποι που τους νομίσαμε για ξένους μα που δεν είναι καθόλου ξένοι αλλά πατριώτες μας απ’ την Ελλάδα.

 

– Εγώ είμαι ο αδερφός σου, απ’ την Ίλιδα, πρόσθεσε ο Αυγείας και χαρούμενος πήγε να τον αγκαλιάσει.

 

Εντελώς απρόθυμος όμως ο Αιήτης, ρώτησε απότομα:

 

– Και πώς ήρθατε ως εδώ και τι ζητάτε από μένα;


Απόσπασμα από το μεταφρασμένο στα αγγλικά κείμενο του βιβλίου ”Die Argonauten” του Μενέλαου Στεφανίδη
Copyright © Δημήτρης Μ. Στεφανίδης. Απαγορεύεται η ολική ή μερική αναπαραγωγή του αποσπάσματος αυτού χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη.


 

Phrixos und Helle

Der Mann, der nur eine Sandale trug

Auf dem Weg nach Kolchis

Das goldene Vlies

Die abenteuerliche Heimfahrt

Enttäuschte Hoffnungen

Das tragische Ende

ποια είναι η γνώμη σας;

 

όνομα ή/και e-mail:

 

διεύθυνση (πόλη/χώρα):